Het pad naar bekering: catechumenen reflecteren over de Ignatiaanse Retraite

Bron: District België - Nederland

In de priorij van het Allerheiligst Sacrament in Antwerpen predikten Eerwaarde Bochkoltz en Verlinden van 1-6 januari 2024 de geestelijke oefeningen van Sint Ignatius van Loyola. In de eerste week van dit nieuwe jaar maakte een groep retraitanten een mooi offer door haar aan God toe te wijden. 

Opmerkelijk aan de samenstelling van de retraitanten was het grote aantal catechumenen. Ter voorbereiding op hun doopsel of conversie gingen enkelen van hen op zoek naar sturing en duidelijkheid. In dit interview spreken Tobias uit Amersfoort, Joshua uit Meppel en Philip uit Woudenberg, catechumenen van de Sint-Willibrordkerk, openhartig over hun deelname.

Religieuze achtergrond

Joshua: Gedurende mijn hele jeugd ben ik naar de kerk geweest in een evangelische gemeente, mijn achtergrond is dus protestants. In deze gemeenschap kiest een persoon op volwassen leeftijd of hij, of zij, gedoopt wil worden.

Tobias: Los van dat ik naar christelijke scholen ben gegaan, ben ik atheïstisch opgevoed. Rond mijn 15e levensjaar begon ik na te denken over dat er meer is tussen hemel en aarde. Ik ben langs allerlei kerken en gemeenschappen geweest: Remonstranten, kerk van de Nazarener, PKN en zelfs een moskee en synagoge. Ik was eigenlijk nooit aangetrokken tot de rooms-katholieke kerk. Ik werd uitgenodigd om naar de Sint-Willibrordkerk te komen. 

Philip: Als kind ben ik Anglicaans gedoopt, daarmee opgegroeid en daarna een lange tijd niet kerkelijk geweest. Vanaf mijn 16e tot 25e jaar ben ik zeker niet gegaan. De laatste jaren ben ik veel op zoek geweest. Dat begon eerst weer met de anglicaanse kerk bezoeken, onderwijl leerde ik de rooms-katholieke kerk steeds beter kennen. 

  1. Wat bewoog jullie om naar de Sint-Willibrordkerk te komen?

Joshua: Via internet ben ik met het Katholicisme in aanraking gekomen, dit was meer uit nieuwsgierigheid, dan uit een zoektocht naar een kerk. Veel dingen waren voor mij als Protestant nieuw en erg lastig om te begrijpen. Toch wekte de eeuwenoude traditie een interesse bij mij op, die er uiteindelijk voor zorgde dat ik op zoek ben gegaan naar de traditionele liturgie. Zo ben ik in Utrecht terechtgekomen.

Tobias: Ik werd uitgenodigd eens te komen. Mijn eerste indruk was: hier gebeurt wat. Mensen zijn hier echt met God bezig, niet omdat Hij slechts een vriend is, of omdat de kerk tijdverdrijf is. Ik merkte dat het hier draait om werkelijke aanbidding. Het wekte mijn interesse en ik leerde de onderbouwing van het katholieke geloof kennen. In tegenstelling tot veel andere kerken merkte ik dat de parochianen veel vuriger zijn dan in andere gemeenschappen waar ik kwam. Wat ook prachtig is, is dat alle elementen van de Heilige Mis uiteindelijk terug te vinden zijn in de Heilige Schrift. Hoe meer ik over de Katholieke Kerk las, hoe meer zij haar voor mij bevestigde.

Philip: Mijn eerste keer was op uitnodiging. De liturgie sprak mij direct aan: het is een prachtige Mis. Daarnaast een levende parochie met veel jongeren en echt geloof en de eerbied voor het Allerheiligst Sacrament. Ik werd vanaf het begin al hartelijk ontvangen door de parochianen. Zij hadden interesse in wie ik als persoon ben en wat mij beweegt.

  1. Waren er obstakels om tot het Katholieke geloof te komen?

Joshua: Absoluut, als protestant zijn veel katholieke dogma’s lastig te begrijpen, zoals bijvoorbeeld de Mariaverering. Mijn interesse in de Katholieke Kerk was niet gericht om zelf katholiek te worden, het was eerder een algemene interesse voor de geschiedenis van het Christendom. Het heeft ervoor gezorgd dat ik de dogma’s niet direct aan mijn eigen geloof koppelde. Ik was bereid om ze te kunnen begrijpen, voordat ik er serieus over na ging denken. Juist toen ik dit ging doen, werden mijn twijfels over het katholicisme erg groot. Ook werden de twijfels over mijn eigen geloof steeds groter, dit zorgde ervoor dat ik meer en meer op zoek was naar antwoorden. Wat voor mij de grootste obstakels waren in het katholieke geloof waren de biecht en het priesterschap. 

Tobias: Ik kom niet van een niet-christelijke achtergrond, dus naar mijn familie en vrienden was het lastig uit te leggen. Ook richting vrienden was het lastig, volgens sommigen geloofde ik in sprookjesboeken, wat het vaak tot bespottelijk onderwerp maakte. De Mariaverering had ik daarnaast in eerste instantie moeite mee, maar ik begrijp haar steeds beter.

Philip: Vanuit mijn Anglicaanse opvoeding zijn er specifieke zaken waar mijn familie niet positief tegenover staat, bijvoorbeeld de heiligenverering en de verering van Maria. Het gaat mij nog wel enige tijd kosten om deze in haar geheel te begrijpen en bevatten.

  1. Waarom juist nu deelnemen aan deze retraite?

Joshua: Het leek mij een goede manier om de diepte in mijn geloof op te zoeken.

Tobias: Ik zat in de knoop met mijn geloof: Wat doe ik? Waarom geloof ik eigenlijk? Het heeft enorm veel impact in mijn leven en ik was niet zeker van mezelf. Ik besloot dus: ik ga me een week lang focussen op God. Voor een week lang ga ik het de kans geven, met twee mogelijke uitkomsten: of ik wil (bij wijze van) gelijk gedoopt worden, of ik verlaat de kerk.

Philip: Ik merkte dat ik een gebrek aan kennis had, en vernam dat deze retraite gepredikt zou worden. Daarom leek het mij goed om meer verdieping in mijn geloof te gaan zoeken.

  1. Welk moment van de retraite heeft op jullie de meeste indruk gemaakt?

Joshua: Het punt dat op mij het meeste indruk heeft gemaakt is achteraf toch het besef over de eigen zondigheid. Maar ook het bidden van de Kruisweg en het overdenken van het Lijden van Christus heeft een grote indruk op mij gemaakt.

Tobias: Voor mij de dinsdagavond na de voordracht: de meditatie over de hel. We mediteerden over wat ik als zondaar verdien vanwege mijn zonde. Christus voor ons aan het Kruis geslagen. Alles kwam opeens op me af: ik ben de voordracht uitgegaan met tranen en een sterk gevoel van dankbaarheid en onbegrip: Hoe kan God zo goed voor ons zijn?

Philip: Niet een specifiek moment, wat de meeste impact op mij had waren de eerste twee dagen waarin je bezig bent met je eigen zonden. Het opschrijven van deze zonden en deze, in ons geval, voor Jezus Christus in het Tabernakel belijden. Voor reeds gedoopten of mensen die bekeerd zijn is er dan gelegenheid tot een levensbiecht.

  1. Welke waarde heeft de onderscheiding van geesten voor jullie gehad?

Joshua: De lessen over de onderscheiding van geesten hebben voor mij veel waarde gehad. Ik geloof dat het voor elke katholiek waardevol is om hier meer over te leren. De lessen geven inzicht in wat bepaalde gevoelens in verschillende situaties betekenen; en hoe ik hier het beste mee om kan gaan.

Tobias: Ik trad deze retraite in met heel erg veel twijfels: Hoe kan ik weten wat God wil? Ik leerde heel krachtig op welke manier ik zaken moet onderscheiden: Wat wel van God is en wat niet.

Philip: De les die ik er uit trok is dat alles wat van God komt is geheel goed. Alles dat ook maar een beetje slecht is, kan onmogelijk van God komen.

  1. Heeft de retraite eventuele geloofstwijfels kunnen wegnemen?

Joshua: De retraite heeft voor mij niet per se concrete geloofstwijfels weggenomen. Het is voor mij vooral een grote bevestiging geweest in mijn geloof. 

Tobias: Voor mij wel. Ik heb eigenlijk nu het verlangen om zo snel mogelijk gedoopt te worden. De retraite neemt veel onzekerheden weg en gaf mij veel inzichten over vragen die ik nog had.

Philip: Het heeft veel geloofstwijfels weg kunnen nemen, bepaalde Anglicaanse dogma’s, waar ik mee ben opgegroeid knagen nog wel. Ter illustratie: mijn familie noemt Mariaverering blasfemie. Nog niet elke twijfel is dus weg, maar het weerhoud me ook niet om verder te gaan op het ingeslagen pad.

  1. Aan wie zullen jullie deze retraite het meest aanraden?

Joshua: Ik zou deze retraite aanraden aan iedereen, die de mogelijkheid heeft om de retraite te volgen, aan mensen die nog niet zeker zijn over het katholicisme, maar ook aan mensen die al jaren Katholiek zijn. Ook als je op zoek bent naar meer diepte in je gebedsleven, een groter besef over je zonden, wijze lessen over de onderscheiding van geesten of als je een week wil bidden en mediteren. 

Tobias: Eigenlijk aan iedereen, maar het meeste aan hen die het gevoel hebben dat ze het niet zeker weten of de Rooms-Katholieke Kerk de ware is. De retraite geeft een leidraad over wat ik ga doen met m’n leven. Het is daarom juist behulpzaam voor catechumenen; mensen die met hun religieuze zoektocht bezig zijn.

Philip: Aan katholieken die hun geloof willen verdiepen en aan alle mensen die openstaan voor het Rooms-Katholieke geloof.

  1. Welke lessen nemen jullie mee?

Joshua: De belangrijkste lessen die ik meeneem vanuit de retraite, zijn de lessen over de onderscheiding van geesten met betrekking tot belangrijke keuzes, maar ook met betrekking tot dagelijkse keuzes en gevoelens. Ook de manier van het overdenken en het mediteren over verhalen uit het Evangelie is een les die ik meeneem.

Tobias: De kracht van het rozenkransgebed. Je zegt je moeder (Maria) om op haar te vertrouwen. Je bidt met de intenties van Maria en Jezus. Daarin is Gods wil die geschiedde. Je kan Zijn wil tegenwerken, maar dan zul je je nooit volmaakt voelen. Dat ga je onbewust in alles merken. Het is God die mij zal brengen naar de plek waar ik moet zijn. 

Verder ook hoe ik met anderen om kan gaan. Het besef dat God alles weet en dat iedereen door Hem is gemaakt en dus ook volmaakt kan worden in Zijn ogen. Het heeft mijn interesse gewekt in wat God van plan is met elk mens dat mijn pad kruist.

Philip: De belangrijkste les is dat wij alleen op aarde zijn om God te dienen. Alles wat wij doen is om God te dienen. Daarnaast ook de voornemens die ik heb gesteld en met de priesters besproken heb. Dit voelt als een stok achter de deur.

  1. Hoe ziet de voortzetting van jullie bekeringsproces eruit? Op welke voet gaan jullie nu verder?

Joshua: Ik ga stappen zetten om gedoopt te worden en de lessen toepassen in mijn dagelijks leven. Ik ga meer bidden en meer vragen wat God Zijn wil is.

Tobias: Zo God het wil, zou ik snel gedoopt willen worden. Ik zou in Gods genade willen leven en met Hem wil ik wandelen. Het wordt misschien nog een zware tocht, maar daarin vertrouw ik op onze Hemels Moeder, dat zij mij naar Zijn wil zal geleiden. 

Philip: Ik blijf de catechese van pater de Beer volgen en hoop binnen een jaar mijn conversie te mogen doen. 

De weg naar groei in het geloof

De geestelijke oefeningen van Sint Ignatius van Loyola zijn een verrijking van het katholieke leven. Het is retraite waarin het geloof de diepte vindt, de eigen zondigheid en nederigheid worden beproefd en duidelijkheid over de rechtschapen levenswandel het resultaat is. 

De volgende Ignatiaanse retraite vindt plaats van maandag 8 april tot en met zaterdag 13 april 2024

Later dit jaar tevens van maandag 22 juli tot en met zaterdag 27 juli. 

Inschrijven kan via: [email protected]