Twee Belgen krijgen de soutane

Enquête

Om op die vraag te antwoorden tonen we hieronder passages uit motivatiebrieven geschreven door de toekomstige seminaristen van Flavigny (Frankrijk) en gepubliceerd in de Brief aan de vrienden en weldoeners van het seminarie. Ze zijn geordend volgens inhoud. Op die manier ontdekt u de denkwijze van uw toekomstige priesters van morgen bij het begin van hun vorming. Het is heel leerrijk.

Het streven naar heiligheid

Tijdens mijn verblijf in het seminarie van de Heilige Pastoor van Ars werd ik getroffen door de schoonheid van de kerkdiensten, het gebedsleven, de kwaliteit van de lessen en de naastenliefde onder de seminaristen. Mijn levensdoel is om met Gods genade heilig te worden. Ik heb de indruk dat de talenten die God mij heeft toevertrouwd, mij in staat kunnen stellen om met de genade dit een en al goddelijk leven te leiden door het priesterschap.

De priesters hebben mij geleerd dat de roeping een oproep tot edelmoedige zelfopoffering is, en ik voel me klaar om me te geven en om de geneesheer van de zielen te zijn, het aspect van het priesterschap dat mij het meest aantrekt.

Het eerste wat ik nastreef door priester te willen worden, is de heiligheid; maar ik zou willen dat de heiligheid van God rond mij zou schitteren, dat ik door God gebruikt zou worden als instrument van zijn glorie, om Hem bekend en bemind te maken rondom mij. Ik wens dat wanneer men mij als priester ziet, de mensen nadenken over het bestaan van God en beter begrijpen wie God is, opdat ze zouden begrijpen dat het redden van hun ziel het belangrijkste werk van hun leven is. Ik wil dit werk vooral bij de jeugd verwezenlijken, naar het voorbeeld van de priesters in de scholen die mij zoveel hebben gegeven. Het sacrament dat mij het meest aantrekt, is de Biecht; ik bewonder er de barmhartige Goedheid van God in. 

De ijver door het contact met de mensen

Ik voel me al verschillende jaren aangetrokken tot de priesterroeping, eerst met tegenzin, daarna is deze oproep met de tijd sterker geworden. Ik werd beïnvloed door het vaak negatieve beeld over roepingen in de families. Ik heb in de loop der jaren vastgesteld dat het priesterschap in katholieke families een negatieve bijklank had en dat kan ontmoedigend zijn. Deze vaststelling bracht iets op gang toen ik de schoonheid en de buitengewone genade begreep die zo’n roeping biedt. Het is beangstigend dat de priester zo wordt bekeken, zelfs in onze eigen milieus, en dat terwijl men ons spreekt over een daling van het aantal roepingen.

De ongewone situatie door Covid-19 heeft mij meer tijd dan gewoonlijk gegeven om te lezen, te mediteren en te bidden en op die manier heb ik ingezien dat God mij tot iets anders riep dan ingenieur. Ik heb de gelegenheid gehad om met een groot aantal mensen om te gaan die leven zonder enige godsdienst te beoefenen, die in niets geloven, en de vaststelling is verrassend: het zijn vaak heel edelmoedige en eerlijke mensen. Het is droevig om te zien dat ze ongelovig zijn. Ik verlang er dus naar om in het seminarie in te treden om me te geven voor de anderen, om de genaden van God te brengen naar mensen die Hem niet kennen. Ik wil Hem bekend maken, want als de mensen lauwe katholieken zijn, dan is dat omdat ze Hem niet kennen.

De Heilige Mis van altijd

Ik word geraakt door de Mis, hernieuwing van het Kruisoffer en het is een groot voorrecht om volledig deel te kunnen hebben aan dit mysterie van de Verlossing. Als ik dankzij God dit mysterie heb kunnen benaderen, dan is dat omdat Hij me graag in zijn dienst zou willen zien als priester. Moeilijke levenskeuze in bepaalde opzichten maar gemakkelijker ten opzichte van het Lijden van Onze Heer.

Waarom de Priesterbroederschap Sint-Pius X?

Ik heb de meeste boeken van Mgr. Lefebvre gelezen, ze waren doorslaggevend voor mijn bekering.

Ik was helemaal niet van plan om in te treden bij Sint-Pius X of zelfs niet bij Sint- Petrus, [ik was] te geremd. Ik trad binnen in het seminarie van … Toen ik ontdekte dat daar niet alles was waarnaar ik verlangde en wat ik gekregen had, paste ik mij aan, terwijl ik delen van de Traditie opofferde. Ik had contact met een priester van de FSSPX waardoor ik de Open brief aan radeloze katholieken van Mgr. Lefebvre en Mgr. Lefebvre en de Heilige Mis (tijdschrift Itinéraires) ontdekte, die mij volledig duidelijk maakten wat er echt gebeurd was tussen hem en Rome. Ik las nadien de fundamentele documenten die blijk gaven van het gevecht van de modernisten tegen de Traditie, die meerdere eeuwen oud is. De huidige verdedigers van de Traditie noemt men schismatiek om ze opzij te schuiven. Toen ik het leven in de FSSPX ontdekte, heb ik vastgesteld dat het niet is wat men ervan toont in de huidige Kerk. Ik wens dus, als God het wil, priester te worden in de Priesterbroederschap Sint-Pius X om door te geven wat de Kerk altijd onderwezen heeft en om de hedendaagse goedkeuring van de dwalingen te bestrijden, die altijd verworpen zijn geweest.