Zalig ziek zijn - Meer hoop

Bron: District België - Nederland

Zalig ziek zijn is de titel van een boek geschreven door Pater A. Simons in 1942. In deze coronatijd vinden wij het heel belangrijk om voor de zovele zieke mensen te bidden, aan hen te denken en hen te steunen. Daarom leest u hier het voorwoord van dit boek. De kleine hoofdstukken zullen op wekelijkse basis op onze website (www.fsspx.be/nl) gepubliceerd worden. Laten wij ook het personeel van de zorg in onze gebeden en offers niet vergeten! Dat God en Onze-Lieve-Vrouw altijd aan hun zijde blijven.

MEER HOOP

Wie gelooft in  de Liefde, hoopt op de Liefde; want liefde is geven en nemen, ontvangen en meedelen.

Wie in Gods Liefde gelooft, hoopt op machtige liefde; en hoe zwakker iemand zich voelt, des te meer zal hij van die Liefde verwachten; de ergst lijdende verwacht het meest van een beroemde geneesheer.

Wie gelooft in Gods liefde, hoopt op rijke liefde. De ellendigste verwacht het meest van de schatrijke weldoener.

Wie in Gods liefde gelooft, hoopt niet minder dan God zelf, Hem bezitten, Hem beminnen, Hem genieten; de hemel en al zijn genoegens.

Wie gelooft in Gods liefde, hoopt op barmhartige liefde, liefde ook na de val, na de zonde, in zwakte en zielsziekte. Hij hoopt ook dan nog op de hemel en al wat hem daartoe kan helpen: een goede Biecht, een vurige Communie, alle genaden die nodig zijn om de zonde te vluchten en de deugd te beoefenen... Hij hoopt zelfs de heiligheid en al de kracht, die daartoe nodig is.

Wie in Gods liefde gelooft, gelooft met onwrikbaar betrouwen. God is een berg, die niemand verzetten kan; een zee, die niemand haar grenzen aanwijst. Hij zelf regelt eb en vloed: “Ik kom en ga terug, ik kom weer.”

Wie in Gods liefde gelooft, gelooft in een vaderlijke, ja moederlijke liefde.

Maar Gods lief de is gekruist!

Onze hoop op machtige, rijke, barmhartige  lief de, steunt op het kruis.

“Gegroet, o kruis, onze enige hoop.”

“Ave, crux, spes unica” zingt de Kerk. Door de verdiensten van Jezus Christus hopen we; en zijn lijden had oneindige waarde, omdat het gedragen werd door oneindige liefde.

Wij zieken, kunnen ons lijden verenigen met dat van Christus op zijn kruis. We moeten het maar doen uit liefde tot God. Zeggen: Jezus, ik wil vandaag alles lijden; pijnen, onaangename behandeling, vergetelheid, kwaad willigheid, alle nood, dorst en honger, kwaad vermoeden, lichtvaardig oordeel, om U ge noegen te doen, om U ter wille te zijn.

Draag mijn smarten aan de Vader op, om               mijn zonden uit te boeten, de zonden van de wereld, om genaden van heiligheid uit te delen aan de mensen. Wij zijn allen ledematen van uw groot mystiek Lichaam, waar Gij het hoofd van zijt. Wij zielen, lijden mee met uw gewond hoofd; laat ook onze liefde zo rood worden als uw Bloed. Zo wordt onze hoop ook groter, want lijden uit liefde verenigt ons met U, niet alleen op het kruis, in uw dood, maar ook in uw verrijzenis !

Deze hoop zal onze ziekte zalig maken. Laten we in deze hoop leven en sterven.

 

HET KRUIS.

A. S.

 

0 Jesu, leer m' hoe zoet het is

Het zware kruis met U te dragen;

Ik kom het voor uw beeltenis,

Het bloedig lekend kruishout vragen.

Ik ben gebroken en geknakt,

En 't diepste lijden brandt van binnen;

Het heeft mijn zielekracht verzwakt;

Het flakkert wild door al mijn zinnen.

 

Maar, als die vlam voor U een licht,

Die brand een laaigloed wordt van minne

Voor U, mijn Jezus, o, dan zwicht

Of deins ik niet terug! U winnen

Verkies ik boven lust en eer,

Die mij de wereld, ziel of zinnen

Op gouden schalen bieden, Heer !

O leer m' U groot en schoon beminnen !