Ik heb een vriend verloren

De geest van de Priesterbroederschap Sint-Pius X

Misschien verrast u deze titel? Of toch niet? Het overlijden van een confrater die nauw verbonden was met één van uw priesters heeft sommigen onder u geraakt. Daarom wil ik er graag iets over schrijven in het tijdschrift van onze priorij.

Eerwaarde Eudes-Etienne Peignot is geboren in Parijs op 3 april 1981. Hij was de oudste van een mooi gezin van tien kinderen. Nadat hij het diploma rechten behaald had, startte hij, evenals ik, zijn seminarieopleiding op 4 oktober 2003, in het seminarie te Flavigny in. Gedurende zes jaar hebben wij samen ons voorbereid op het priesterschap, en zo is er een broederlijke band tussen ons gegroeid.

In het seminarie Saint Curé d’Ars, te Flavigny start het eerste jaar van de Franstalige opleiding in onze Broederschap tot het priesterschap. De seminarist wordt ingeleid tot het geestelijk leven. Nadien volgt hij filosofie en theologie te Ecône, Zwitserland. In de Priesterbroederschap Sint-Pius X zijn er nog drie andere  seminaries: voor de Duitstaligen is er het Heilig Hart-seminarie te Zaitzkofen, Duitsland, voor de Engelstaligen het St. Thomas van Aquino-seminarie in de Verenigde Staten, en voor de Spaanstaligen het seminarie Onze-Lieve-Vrouw Medeverlosseres in Argentinië.

Eerwaarde Peignot was benoemd tot hoofdceremoniaris in het seminarie. Hij moest de grote ceremoniën organiseren, de andere seminaristen vormen om de verschillende plechtigheden te dienen en naar het einde van het seminarie toe leerde hij eerst de Heilige Mis opdragen, opdat hij dat nadien anderen kon aanleren. Gedurende zijn hele leven was de H. Mis altijd het centrale gebed in zijn leven als priester.

Ik was benoemd tot hoofdkoster en had dus de organisatie van de sacristie, met alles erop en eraan. Voor deze taak waren we wel met tien seminaristen. Buiten de dagelijkse taken waren er nog pontificale H. Missen voor te bereiden en tijdens de wijdingen kwamen er veel priesters op bezoek die allen de H. Mis opdroegen. Ter gelegenheid van de priesterwijdingen kon dat aantal wel boven de honderd oplopen, tegelijkertijd met de sacristie van de wijdingen zelf.

Beide diensten werkten uiteraard samen. Zo ontwikkelden wij dan ook samen een voorliefde voor schoonheid, mooie gewaden, mooie altaren, mooie heilige vaten. De liturgie hier op aarde is immers een voorproefje van de eeuwige liturgie in de hemel.

Op 29 juni 2009 in Ecône door bisschop Bernard Fellay tot priester voor eeuwig gewijd, werden we naar verschillende plaatsen gezonden. Na een jaar in Antwerpen, werd ik missionaris in overzeese streken en ik dank de Voorzienigheid voor al de verschillende exotische plaatsen waar ik mijn priesterschap mocht uitoefenen. Eerwaarde Peignot werd benoemd in de school Saint-Michel in Châteauroux, en heeft geen andere benoeming gekend. Hij is begonnen op de eerste site, te Niherne en heeft er de verhuis gekend naar de site La Martinerie. Op deze site heeft hij de beroepsschool Philibert Vrau mee opgericht en geleid tot op de laatste vrijdag van zijn leven. Het project van een beroepsschool was al heel lang gewenst in Frankrijk, en hij was diegene die het uitvoerde. Vandaag kunnen leerlingen opgeleid worden tot metselen, tot schrijnwerker, tot elektricien, tot landschapsarchitect en tot kok. Diegenen die hier afstuderen hebben direct werk. Hij hield ervan op de school te zijn, hij zorgde graag voor de leerlingen. De school, de jongens opleiden, dat was zijn grote uitdaging en ideaal geworden.

In 2019 werd bij hem kanker vastgesteld. Onze confrater stichtte al zijn collega's en studenten door de voortdurende rust en discretie die hij in zijn beproeving uitstraalde. Niettemin had hij veel te lijden.

Na mijn benoeming in België, in augustus 2018, konden we elkaar opnieuw ontmoeten en weer de vreugde smaken van diepe priestervriendschap, zowel op zijn school als bij zijn familie. Want dat is echte vriendschap. Dat is broederschap! Door het doopsel worden wij broeders en zusters in Christus, en maken wij deel uit van de Gemeenschap der heiligen. Maar in de Priesterbroederschap Sint-Pius X, die het priesterschap en alles wat daarmee samenhangt tot doel heeft en niets anders, dat wil zeggen zoals Onze Heer Jezus Christus het wilde toen hij zei: “Doet dit ter nagedachtenis aan mij”[1], maakt die vriendschap en broederschap nog dieper. Meerdere malen hebben onze gelovigen in Antwerpen en Gent voor hem gebeden toen ik hen vertelde dat een jonge priester ernstig ziek was.

In 2019 heeft hij zijn ziekte toevertrouwd aan Onze Lieve Vrouw van de Wonderdadige Medaille in de Rue du Bac (hij kwam uit Parijs). Op 28 november, daags na het feest van OLV van de Wonderdadige Medaille gaf hij zijn ziel aan God terug. Er stond een confrater aan zijn zijde en hij mocht met vol bewustzijn, de laatste sacramenten ontvangen, het H. Oliesel, de biecht en de H. Communie, juist enkele minuten voordat hij stierf. Deo gratias!

Wanneer een priester van de Priesterbroederschap overlijdt, dragen alle andere priesters van de FSSPX (700 tot nu toe) een H. Mis op voor hun overleden confrater. Dit is een uitzonderlijke genade. Dit is ook de Priesterbroederschap Sint-Pius X.

Bij de uitvaartmis van Eerwaarde Eudes-Etienne Peignot, die op 3 december 2022 werd opgedragen door zijn jongere broer, eveneens een priester van de FSSPX, waren er ongeveer dertig priesters aanwezig in de kerk van zijn jeugdjaren, Saint Nicolas du Chardonnet te Parijs. De kerk zat stampvol, meer dan duizend gelovigen. Tegelijkertijd werd er in de school La Martinerie een Requiemmis opgedragen voor de leerlingen en vrienden. Daar waren een twintigtal confraters aanwezig en enkele honderden gelovigen. Ook dit is de Priesterbroerderschap Sint-Pius X.

Van zijn goede priester-vrienden, die samen met hem werden gewijd, kwam iedereen. Eén kwam uit Brazilië en een ander uit Martinique. Eerwaarde Verlinden ondersteunde me ook om daarheen te gaan voor hem, zijn familie en voor mezelf.

De Priesterbroederschap Sint-Pius X is meer dan de verdediging van de traditionele H. Mis en de organisatie van priorijen, het is een familie! In de katholieke Kerk!

Wij hebben samen veel gedeeld: grote ceremoniën, pelgrimstochten, kerkwijdingen, maar het grootste, het belangrijkste, datgene dat al het andere overheerste, was onze priesterwijding. Tegelijkertijd werden we een andere Christus, een navolger van Onze Heer Jezus Christus.

Tijdens zijn ziekte heeft Eerwaarde Eudes-Etienne Peignot, mij en allen die hem kenden, het voorbeeld gegeven van een offer-priester, van iemand die altijd blijmoedig bleef.

Ik zal zijn vriendschap noch zijn voorbeeld vergeten. Ik heb hier op aarde een vriend verloren, maar ik twijfel er niet aan dat de Priesterbroederschap Sint Pius X, een voorspreker hebben bijgekregen in de hemel, in de grote broederschap van de Heiligen.

Bid met mij mee voor zijn zielerust.

 

[1] Statuten van de Priesterbroederschap Sint-Pius X