Woordje van de Districtsoverste mei 2024: Op naar Parijs!
Onze Moeder, de Heilige Kerk, verlangt naar de redding van al haar kinderen. Daarom stelt ze alles in het werk om hen te heiligen, te steunen, aan te moedigen en te sterken. Deze middelen zijn in wezen bovennatuurlijk. Het zijn de sacramenten en het gebed. Maar er is ook een andere oefening van vroomheid die op prachtige wijze geestelijke en natuurlijke middelen van heiliging met elkaar in harmonie brengt: het is de bedevaart.
De Heilige Kerk leert ons dat iedereen hier op aarde op pelgrimstocht is, dat wil zeggen dat hij op reis is. In hoofdstuk 11 van de Brief aan de Hebreeën noemt Paulus onder andere Abel, Henoch, Noach, Abraham, Isaak en Jakob en beschrijft hen als "vreemdelingen en reizigers op aarde". ‘Vreemdelingen’ betekent letterlijk mensen die niet van hier zijn, mensen met een andere taal en cultuur. Van het Latijnse peregrinus, "vreemdeling", is een pelgrim iemand die in een land woont dat niet het zijne of het hare is. De term "pelgrim" impliceert een reis. Sint Paulus spreekt over hen die "een land zoeken". De reizigers in de Heilige Schrift leven in een bepaald land, naast een gemeenschap, zonder ooit volledig te integreren. Het zijn "niet-ingezetenen" die spoedig naar huis zullen gaan. Ze kunnen grote dingen doen voor het land waar ze wonen (zoals Jozef), maar ze houden nooit op pelgrim te zijn. Ze zijn niet zoals expats die ervoor gekozen hebben om zich in een ander land te vestigen, om professionele redenen of omdat ze het verkiezen boven hun eigen land. Integendeel, de pelgrim is iemand die geen echt verlangen heeft om te zijn waar hij is, behalve om God te dienen, zielen te winnen, zijn familie te dienen. Hun primaire interesse is niet hun huidige thuisland. Het is het hemelse thuisland.
De pelgrimstocht is het perfecte beeld van onze toestand hier beneden. We zijn slechts op doorreis en ons ware thuis is in de hemel. De pelgrimstocht brengt ons terug naar de realiteit van onze toestand: het herinnert ons eraan dat we elke dag naar de hemel moeten lopen. Natuurlijk is de reis lang. Soms is het zelfs moeilijk. We moeten honger, dorst, regen, wind, stormen en wonden trotseren. Maar hoeveel vreugde en steun zijn er niet in wat lijkt op een kruisweg: God, de Maagd Maria, de Kerk, de sacramenten, gebed, vriendschap, de zekerheid dat ons lijden vruchtbaar is!
En binnenkort hebben we de gelegenheid om onze traditionele pelgrimstocht van Chartres naar Parijs te maken. Ik kan u alleen maar aanmoedigen om hieraan deel te nemen vanwege alle voordelen die het met zich meebrengt.
Deze bedevaart brengt duizenden pelgrims uit vele landen samen, wat een troostrijk beeld geeft van de Traditie. Hoeveel zielen komen er gesterkt en bekeerd vandaan! Tijdens de wandeling combineren de pelgrims gebed en opoffering. Ze mediteren drie dagen lang, bidden de rozenkrans, wonen de Mis bij, gaan ter communie en doen een prachtige biecht. De ziel is licht als het lichaam een beetje lijdt. Maar de pelgrims offeren al hun lijden op voor de intenties die ze met zich meedragen: een ziel om te redden, een familie om voor te zorgen, een genade om te vragen, een beproeving om te verlichten. Ze worden getroost door de mensen om hen heen die in dezelfde richting wandelen. Ze ontmoeten andere gelovigen met wie ze dezelfde ervaring delen. Ze nemen andere priesters in vertrouwen die hen een ander licht brengen dat ze niet vermoedden. Ze beseffen dat ze niet alleen zijn, ondanks het kleine aantal gelovigen dat op zondag de mis bijwoont in hun kapel of kerk.
De hele hemel kijkt met grote vreugde en trots naar deze mars. Deze marscolonnen zijn inderdaad de manifestatie van de vitaliteit van de Kerk. Ze zijn een prachtig getuigenis van de kracht van de Traditie. Ze zijn de uitdrukking van een diep geloof in de sociale heerschappij van Onze Heer Jezus Christus. Ze zijn een oproep tot bekering.
Laten we dus moedig deelnemen aan de Pinksterbedevaart! Laten we veel gelovigen en vrienden aanmoedigen om met ons mee te gaan! De priesters van het district zullen u begeleiden tijdens de driedaagse bedevaart om u te steunen en u te helpen bij uw ware bekering.
Ik wil graag alle priesters en gelovigen bedanken die al enkele weken aan de organisatie van deze bedevaart werken. Het is een grote bemoediging!
Op naar Parijs! En moge Sint Pius X u zegenen!
E.H. de Sivry, Districtsoverste Benelux
