Hij die Mij liefheeft, houdt zich aan mijn geboden – en maakt dat ook anderen zich daaraan houden.
Wij zijn verbijsterd over de verklaring ‘Fiducia supplicans’ van de prefect van de Congregatie over de Geloofsleer, aangaande de kwestie van de zegeningen voor “koppels in een irreguliere situatie en koppels van hetzelfde geslacht”. Vooral omdat dit document door de Paus zelf is ondertekend.
Hoewel het de bedoeling heeft iedere verwarring, tussen een zegen van zulke onwettige verbintenissen en die van een huwelijk tussen een man en een vrouw, te vermijden, voorkomt deze verklaring noch verwarring, noch schandaal: ze leert niet alleen dat een dienaar van de Kerk Gods zegen kan afroepen op zondige verbintenissen, maar het versterkt feitelijk de zondige staat.
De vraag om een dergelijke ‘zegen’ zou alleen bestaan door het bidden voor deze mensen, in een niet-liturgisch kader, dat “alles juist, goed en menselijk waardevol is in hun leven en dat hun relaties bekleed, geheeld en verheven worden door de tegenwoordigheid van de Heilige Geest”.
Maar om degenen die in een fundamenteel verkeerde samenlevingsvorm leven te laten geloven dat dit enige positieve waarde zou kunnen hebben, is de ergste vorm van bedrog en een serieus gebrek aan naastenliefde jegens deze verloren zielen. Het is verkeerd om te denken dat er iets goeds zit in een situatie van publieke zonde en het is verkeerd om te beweren dat God koppels kan zegenen die in zo’n situatie leven.
Ongetwijfeld kan ieder mens geholpen worden door de preventieve barmhartigheid van God, en met zekerheid gewaar worden dat hij geroepen is zich te bekeren en zodoende de verlossing te ontvangen die God hem wil geven. En de Heilige Kerk weigert nooit een zegen aan zondaars die er terecht om vragen: maar dan heeft deze zegen geen ander doel dan de ziel te helpen de zonde te overwinnen en daardoor in een staat van genade te leven.
De Heilige Kerk kan daarom ieder individu zegenen, zelfs een heiden. Maar zij kan nooit, op welke manier dan ook, een verbintenis zegenen die op zichzelf zondig is, onder het voorwendsel van het aanmoedigen van wat er goed in is.
Als we een koppel zegenen, zegenen we niet geïsoleerde individuen: we zegenen noodzakelijkerwijs de relatie die hen verenigd. We kunnen een intrinsiek slechte en schandalige realiteit echter niet vrijspreken.
Een dergelijke aanmoediging om pastoraal deze zegeningen te geven, leidt in de praktijk onverbiddelijk tot de systematische aanvaarding van situaties die onverenigbaar zijn met de morele wet, wat anderen erover ook mogen zeggen.
Dit komt helaas overeen met de beweringen van Paus Franciscus, die de houding van degenen die mensen dwingen zich te gedragen “op een manier waarvoor ze nog niet volwassen genoeg zijn, of waartoe ze niet in staat zijn” als ‘oppervlakkig en naïef’ definieert [1].
Dit denkbeeld, dat niet langer in de kracht van de genade gelooft en het kruis afwijst, helpt niemand de zonde te vermijden. Het vervangt ware vergeving van zonde en ware barmhartigheid door een helaas ongeldige amnestie. En versnelt alleen maar het verlies van zielen en de vernietiging van de katholieke moraal.
Al het ingewikkelde taalgebruik en het sofistische vormgeven van het document van de Congregatie voor de Geloofsleer kunnen de elementaire en voor de hand liggende realiteit van deze zegeningen niet verbergen: ze zullen niets anders doen dan deze verbintenissen te versterken in hun intrinsiek zondige situatie, en anderen aanmoedigen om hen te volgen. Dit zal slechts een vervanging zijn voor het katholieke huwelijk.
In feite getuigt het van een groot gebrek aan geloof in het bovennatuurlijke, in de genade van God en de kracht van het kruis om in deugd, in zuiverheid en in naastenliefde te leven, in overeenstemming met de wil van God.
Het is een aardse en defaitistische geest die zich makkelijk aansluit bij de geest van de wereld, de vijand van God. Dit is opnieuw een overgave en onderwerping aan de wereld, oftewel gehoorzaamheid aan de liberale en modernistische hiërarchie, die sinds het Tweede Vaticaans Concilie ten dienste staat van de Revolutie binnen en buiten de Kerk.
Moge de Heilige Maagd Maria, Behoedster van het geloof en de heiligheid, de Heilige Kerk te hulp komen. Moge zij vooral degenen beschermen die het meest blootgesteld zijn aan deze chaos: kinderen, die nu gedwongen zijn op te groeien in een nieuw Babylon, zonder referentiepunten of een leidraad die hen herinnert aan de morele wet.
Don Davide Pagliarani, Algemeen-Overste
Menzingen, 19 december 2023
[1] Paus Franciscus, interview met de jezuïeten in Lissabon, 5 augustus 2023.
